tag:blogger.com,1999:blog-10259818235111906422024-03-13T04:54:36.707-07:00naglalagab-BLOG!!!BABALA: HINDI ITO PORN SITE!
BAWAL ANG MANYAK!ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.comBlogger28125tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-2574029034880246802011-04-20T07:18:00.001-07:002011-04-20T07:18:41.011-07:00woi aneng, mag-blog kna ulet! naubusan na ko ng humor blogs na babasahin sa mundo. hahaha! tama na tumblr! XD -mhaii<p class="formspringmeAnswer">nahiya naman ako sayo. :) osige nagiisip pa ako kung panu sisimulan ang post na tiyak na kaabang-abang. hahahhah! :)</p><p class="formspringmeFooter"> <a href="http://www.formspring.me/ANENGnaANENG?utm_medium=social&utm_source=blogger&utm_campaign=shareanswer">ASK ME... I DON'T BITE! ;D</a></p>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-54858984307156370562010-08-20T02:45:00.001-07:002010-08-20T02:45:39.336-07:00ang ganda ng page mo! and nakakatuwa ung blog mo!! san ka sa taguig? taga bagumbayan naman ako.. hehe.. gusto ko lang malaman.. kung paano mo ginawa ung design ng pade mo.. coz.. ILIKE! :):):) thanks!<p class="formspringmeAnswer">thanks po. ;) sa Signal Village po ako. kinuha ko lang po yun somewhere in the internet. i forgot po the website. hehe. thanks for visiting!</p><p class="formspringmeFooter"> <a href="http://formspring.me/ANENGnaANENG?utm_medium=social&utm_source=blogger&utm_campaign=shareanswer">ASK ME... I DON'T BITE! ;D</a></p>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-57527303593356383192010-03-20T04:37:00.000-07:002010-03-20T04:38:58.072-07:00The RETURN of the COME BACK!!!<div style="text-align: center;">WOOOOHHH!!!<br />Matapos ang halos dalawang buwan na pananahimik.<br />NABUHAY NA ULIT AKO!<br />wwaahahha..<br />NAMISS NYO BA KO?!??!<br />wahehehe..<br />abangan ang next post ko.<br /><br /><br /><br /><a href="http://img192.imageshack.us/i/signaz.jpg/"><img src="http://img192.imageshack.us/img192/4518/signaz.jpg" alt="Image Hosted by ImageShack.us" border="0" /></a><br /></div>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-42487169317700896892010-01-30T18:40:00.000-08:002010-01-30T18:43:24.619-08:00WARNING! educational ito.. ;)First time ko sigurong magpost ng something educational.<br />Nawa'y makatulong ito sa inyo.<br />Ciao. ;)<br /><br /><div style="text-align: center;">~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~<br /><span class="postContent"><blockquote> <p><b><i><u>5 Things You Never Knew Your <br />Cell Phone Could Do<br /></u></i></b><b><i><br /><br /></i><span style="font-family: trebuchet ms;">For all the folks with cell phones. (This should be printed and kept </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">in your car, purse, and wallet. Good information to have with </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">you.) There are a few things that can be done in times of </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">grave emergencies.Your mobile phone can actually be a life </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">saver or an emergency tool for survival. Check out the things that </span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">you can do with it:</span></b><b style="font-family: trebuchet ms;"> <br /></b><b style="font-family: trebuchet ms;"><u><br />FIRST</u></b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br />Emergency</b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br /><br />The Emergency Number worldwide for Mobile is 112. If you find Yourself<br />out of the coverage area of your mobile network and there is an <br />Emergency, dial 112 and the mobile will search any existing <br />network to Establish the emergency number for you, and <br />interestingly, this number 112 can be dialed even if the keypad is<br />locked. Try it out.</b><b style="font-family: trebuchet ms;"><u><br /><br />SECOND</u></b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br />Have you locked your keys in the car?</b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br /><br />Does your car have remote keyless entry? This may come in handy someday.. Good reason to own a cell phone: If you lock your keys In the car and the spare keys are at home, call someone at home on their cell phone from your cell phone. Hold your cell phone about a foot from your<br />car door and have the person at your home press the unlock button,<br />holding it near the mobile phone on their end. Your car will<br />unlock. Saves someone from having to drive your keys to you.<br />Distance is no object. You could be hundreds of miles away, and if<br />you can reach someone who has the other ‘remote’ for your car, you<br />can unlock the doors (or the trunk).<u><br /><br />Editor’s Note</u>: <br /></b><b style="font-family: trebuchet ms;">It works fine! We tried it out and it unlocked our car over a cell phone!’</b><b style="font-family: trebuchet ms;"><u><br />THIRD</u></b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br />Hidden Battery Power</b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br /><br />Imagine your cell battery is very low. To activate, press the keys <br /></b><b style="font-family: trebuchet ms;"><u>*3370#.</u></b><b style="font-family: trebuchet ms;"> Your cell phone will restart with this reserve and the instrument<br />will show a 50% increase in battery. This reserve will get charged<br />when you</b><b style="font-family: trebuchet ms;"> </b><b style="font-family: trebuchet ms;">charge your cell phone next time.</b><b style="font-family: trebuchet ms;"><u><br />FOURTH</u></b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br />How to disable a STOLEN mobile phone?</b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br /><br />To check your Mobile phone’s serial number, key in the following<br />Digits on your phone:<br /></b><b style="font-family: trebuchet ms;">*#06#.</b><b style="font-family: trebuchet ms;"> <br />A 15-digit code will appear on the screen. This number is unique<br />to your handset. Write it down and keep it somewhere safe.</b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br /></b><b style="font-family: trebuchet ms;">If your phone gets stolen, you can phone your service provider and<br />give them this code. They will then be able to block your handset<br />so even if the thief changes the SIM card, your phone will be totally useless. You probably won’t get your phone back, but at least you know that whoever stole it can’t use/sell it either. If everybody does this, there would be no point in people stealing mobile phones.<br /><br />And Finally…..</b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br /></b><b style="font-family: trebuchet ms;"><u>FIFTH</u></b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br />Free Directory Service for Cells</b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br /><br />Cell phone companies are charging us $1.00 to $1.75 or more for 411 information calls when they don’t have to. Most of us do not carry a telephone directory in our vehicle, which makes this situation even more of a problem. When you need to use the 411 information option, simply dial:<br /></b><b style="font-family: trebuchet ms;">(800)FREE411, or (800) 373-3411</b><b style="font-family: trebuchet ms;"><br />without incurring any charge at all. Program this into your cell phone now.</b><b style="font-family: trebuchet ms;"><u><br /><br />This is the kind of information people don’t mind receiving, so pass it on to your family and friends</u></b></p><p style="text-align: center;"></p></blockquote></span><div style="text-align: center;"><br /></div></div><div style="text-align: center;">~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~<br />ACKNOWLEDGEMENT:<br />http://jeeeeeen.tumblr.com<br /><br /></div>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-39235583640922281602010-01-17T05:54:00.001-08:002010-01-21T08:38:39.989-08:00eksena si kuya!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/S1h1dxiiGGI/AAAAAAAAAMo/vouxg6KcbBE/s1600-h/DSC04767.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 436px; height: 325px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/S1h1dxiiGGI/AAAAAAAAAMo/vouxg6KcbBE/s200/DSC04767.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5429218505169967202" border="0" /></a><br /><br /><br />Sorry sa mga naghintay ng post kong ito.Hell week. Bukas, magbabahaybahayan ulit kami sa ANGONO hanggang sabado, dahil sa duty. Kaya bago matengga itong porn site ko ng almost 2days, narito ang pambawi...<br /><br /><br /><div style="text-align: center;">~~~~~♥~~~~~<br /><br />Maaga pa.<br />Isang oras bago magsimula ang klase.<br />Nakaupo ako sa may corridor.<br />Nagbabasa. Nagrereview dahil sa takot na sumemplang sa quiz.<br />Habang nahihilo akong kabisaduhin ang mga pangalan ng gamot na pampatanggal ng hilo,<br />bigla na lamang nayanig ang buong building dahil sa tiliian at sigawan at hiyawan.<br />Napatingin ang lahat sa ikaapat na palapag,<br />at doon ay sumambulat ang isang TARPAULIN<br />na hawak-hawak ng tatlong makikisig "slash" alpakapalmuks na lalaki.<br /><br />Napatayo ako sa pagkakasalampak sa sahig.<br />Nakiusyoso. Nakisingit. Hayun.<br />Ang nagbabagang pulang "I LOVE YOU"<br /><br />Napangisi ako.<br />Sa mga panahong ito, bihira na lang ang mga mala-John Lloyd na moves.<br />Hinanap namin kung nasaan ang master mind ng eksenang ito.<br />Napatingin na lang kami sa may 3rd floor kung saang may nakaluhod na lalaki sa gitna ng kumpulan.<br />Kumabog ang puso ko sa ginawa niya.<br />Napatulala ang babaeng nasa harap niya.<br />At maya-maya lamang ay nagsigawan at nagpalakpakan ang mga tao doon.<br />Nakipalpak naman at nakisigaw kami.<br />Sinagot na nga siya ng babae!<br /><br /><br /><br />Sa puntong iyon,<br />parang may kumiliti sa tagiliran tagos hanggang bituka ko.<br />GRABE! KAKILIG!!!<br /><br />Makalipas ang ilang araw,<br />nabalitaan na lang namin na pinadala sa discipline office ang mga sangkot sa eksenang iyon.<br /><br />haaaay.<br />ang korni talaga ng buhay.<br />~~~~~♥~~~~~<br /></div>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-4369651810418513942010-01-12T04:39:00.000-08:002010-01-17T14:02:28.743-08:00TOUCH MOVE!!!!!!<div style="text-align: center;">BIGLAAN!<br />may iba dapat akong entry ngayon.<br />Kaso biglaan.<br />Hindi ko kakayaning ipagsantabi ito.<br />Hindi ko kakayaning hindi mailabas ito.<br />Moment ko ito.<br />Wala munang eepal.<br /><br /><br />~~~~~~~~♥♥♥~~~~~~~~<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">PURO SANA</span><br /><br />Napakabilis ng pangyayari.<br />Sana hindi na lang kita nakilala,<br />Sana hindi na lang kita nakita,<br />Sana hindi na lang kita kinausap,<br />Sana hindi ko na lang nireplyan mga text mo,<br />Sana itinulog ko na lang ang mga gabing nagpuyat ako<br />kakatext sayo,<br />Sana hindi na lang kita nahuling parating nakatingin sakin,<br />Sana hindi na lang kita kinuwentuhan ng buhay ko,<br />Sana hindi ka na lang nagpakita ng motibo,<br />Sana hindi na lang ako inasar ng mga kaibigan ko sa'yo,<br />Sana hindi ko na lang pinaniwalaan ang lahat ng mga banat mo,<br />Sana hindi ko na lang pinaniwalaang mahal mo ako.<br /><br /><br /><br />Pero sana hindi mo na lang din ako nakilala,<br />Sana hindi mo na lang din ako kinausap,<br />Sana hindi ka na lang din nagtext,<br />Sana hindi ka na lang din nagpuyat kakatext sa akin,<br />Sana hindi ka na lang nagpahuling tumitingin sa akin,<br />Sana hindi mo na lang din pina-kwento ang buhay ko,<br />Sana hindi ka na lang din nagpakita ng motibo,<br />Sana hindi ka na lang inasar ng mga kaibigan ko sa'kin,<br />Sana hindi ka na lang bumabanat ng mga cheesing banat,<br />Sana hindi mo na lang sinabing mahal mo ako,<br /><br /><span style="font-size:130%;">kung babawiin mo rin lang...</span><br /><br /><br />Para sana hindi ka humihiling ngayon na maibalik ang dating pagkakaibigan,<br />Dahil bigyan mo man ako ng isang milyong dahilan kung paano,<br />Bibigyan naman kita ng isang dahilan kung bakit hindi na iyon muling maibabalik pa.<br /><br /><br />Congrats sa'yo.<br />Napaikot mo ako. ;)<br /><br /><br /><br /><br />----fiction lang ulit. ;)<br />echusera.<br />ayos ba!?<br /></div>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-85281864208907263022010-01-09T04:39:00.000-08:002010-01-09T05:37:18.896-08:00ang IBON, bow.<div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/S0iGXZY4c3I/AAAAAAAAAMY/zNHoXXB1W5s/s1600-h/pretty_bird_by_nerdynotdirty.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 200px; height: 299px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/S0iGXZY4c3I/AAAAAAAAAMY/zNHoXXB1W5s/s200/pretty_bird_by_nerdynotdirty.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5424733487678124914" border="0" /></a><br />Ilang araw na din ang lumipas.<br />Inaagiw na itong <span style="color: rgb(255, 0, 0);">pornsite</span> ko, este blog pala.<br />Walang intro. Basahin mo na lang...<br /><br /><br /><br />Hindi ko alam kung nasaan ako.<br />Ang tangi ko lang naaalala ay naglalakad ako sa lugar na tahimik.<br />Maraming puno. Malinis. Humahalimuyak ang mga bulaklak sa tabi.<br />Nararamdaman ko ang mga damo habang nakayapak na naglalakad.<br />Hindi ko alam kung saan ako papunta at saan ako nanggaling.<br />Ako'y nagmasid.<br />Tila baga'y may isang balon akong naaninag.<br />Nilapitan ko ito.<br />Sinilip ko ang balon.<br />Tumingala sa puno na lumililim dito.<br />Napangiti ako sa aking nasaksihan.<br />Isang ibon ang naglalaro sa sanga ng puno.<br />Kasabay ng kanyang huni, ay ang galak ng aking puso.<br />Hindi ko alam kung paano niya nagawang pasayahin ang bagbag kong damdamin.<br />Patuloy kong pinagmasdan ang ibon na nasa puno.<br />Hanggang sa pagtulog, naririnig ko pa rin ang kanyang huni.<br />Hindi ko na maalis sa aking isip.<br />Na parang kakabit na siya ng aking buhay.<br />Ngunit isang araw,<br />Pinuntahan ko ulit ang ibon.<br />Hinanap ko at pinakinggan ang kanyang huni.<br />WALA.<br />Nabalot ng katahimikan ang mala-paraisong lugar.<br />Hinahanap-hanap ko ang kanyang huni.<br />Hindi na siya muling nagbalik.<br />Hanggang isang araw,<br />Binalikan ko ang balon.<br />Sinilip ko ang ilalim nito.<br />Matagal akong nakatitig sa malalim nitong bunganga.<br />Hanggang sa nagulat ako sa aking nakita.<br />Kumabog ang aking puso.<br />Nakita ko ang ibon.<br />Lumulutang sa tubig sa kailaliman ng balon.<br />Sumigaw ako.<br />Ayun.<br />Nagising ako.<br />Panaginip lang pala.<br />Letche. ;)<br /><br /><br /><br />Ang iyong nabasa ay umikot lamang sa mapaglarong isipan ng nagsulat.<br />Walang halong katotohanan, kalokohan lamang.<br />Haaay. Bangag na ako.<br />Goodnight...</div>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-18287622421484791852010-01-02T19:31:00.000-08:002010-01-02T20:26:35.616-08:00reklamador!!!!!!!!!!!!!!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/S0AcUAIHUKI/AAAAAAAAAMQ/a1TfJwLXUR4/s1600-h/tumblr_kuc8tiumJa1qa5uaso1_500.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 383px; height: 475px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/S0AcUAIHUKI/AAAAAAAAAMQ/a1TfJwLXUR4/s200/tumblr_kuc8tiumJa1qa5uaso1_500.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5422365081311072418" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 255, 255);font-family:verdana;font-size:180%;" >PASUKAN NA NAMAN BUKAS!!!!!!!!!!!!!!</span><br /><span style="font-family:verdana;"><br /><br />tapos na ang magdamagang online.<br />tapos na ang taimtim na paghaharvest.<br />tapos na ang pagpupuyat.<br /></span><span style="font-family:verdana;">tapos na ang maliligayang araw.</span><br /><span style="font-family:verdana;"><br /><br />sinong ayaw pa pumasok???</span><br /><span style="font-family:verdana;">:D</span><br /></div>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-85522382290741722482009-12-29T18:56:00.000-08:002009-12-29T19:01:20.685-08:00sa lahat ng blogero't blogera...<div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/SzrB9uIOwjI/AAAAAAAAAL4/hNQIchBUvsM/s1600-h/22046_225175867365_657147365_3086238_3879886_n.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 500px; height: 373px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/SzrB9uIOwjI/AAAAAAAAAL4/hNQIchBUvsM/s200/22046_225175867365_657147365_3086238_3879886_n.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5420858367592546866" border="0" /></a><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: verdana;">WOOOOH!!!!</span><br /><span style="font-family: verdana;">SABAY SABAY TAYONG TUMALON!!!</span><br /><span style="font-family: verdana; color: rgb(255, 102, 102);font-size:180%;" >HAPPY NEW YEAR!!!!</span><br /><br /><span style="font-family: verdana;">cheers! ♥♥♥</span><br /></div>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-22561035523973982812009-12-28T07:16:00.001-08:002009-12-28T07:57:07.308-08:00kakornihan<div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/SzjMHOawe2I/AAAAAAAAALw/wJWE8Z_GN1Q/s1600-h/17473_1170859793624_1291873692_30400079_6617534_n.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 369px; height: 369px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/SzjMHOawe2I/AAAAAAAAALw/wJWE8Z_GN1Q/s200/17473_1170859793624_1291873692_30400079_6617534_n.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5420306576041868130" border="0" /></a><br /><span style="font-family:verdana;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-style: italic;">Malapit ng pumatak ang alas-dose ng hatinggabi.</span><br /><span style="font-style: italic;">Andito pa rin si Aneng. Nakadukdok sa harap ng kompyuter.</span><br /><span style="font-style: italic;">Nag-iisip ng magandang itapal sa blog at pagsaluhan ng blogero't blogera.</span><br /><span style="font-style: italic;">Biglang napasulyap sa isang litrato sa facebook.</span><br /><span style="font-style: italic;">Napabasa, napangiti. Hayun, tinamaan ng lintik.</span><br /><span style="font-style: italic;">AHA! alam ko na!</span></span><br /><br />♥♥♥♥♥<br /><br />Swak na swak ang litratong iyan sa aking kuwento.<br />Naalala ko na naman ang mga masasalimuot na pangyayari<br />ilang linggo pa lang ang nakakalipas.<br /><br />SELF-STUDY! - iyan ang dapat gawin kung may propesor kang tamad magturo.<br />o kaya yung tipong may-ari ng sikat na xeroxan sa tabi-tabi na<br />nagbibigay ng walang kamatayang HAND-OUTS!<br />Sa isip-isip ko, hindi naman ako nagbabayad para lang sa pamunas ng pwet!<br />Haaay... Ngunit bago mapunta sa pwet ang usapan, nagtuturo pa rin naman ang propesor na iyon, kaya lang binabasa niya din ang mga handouts nya.<br />Walang explanation! Yung tipong pag ninakaw ko yung hawak niyang handouts ay tapos na ang klase at papauwiin nya kami, sabay sabing "OK CLASS, NAWAWALA ANG HANDOUTS KO. HAHANAPIN KO MUNA. DISMISS NA KAYO"<br /><br />Ok fine. Pero sa lahat ng tinuro niya, may isang bagay na kumatok at naglaro ng aking imahinasyon. Pilit kong inuunawa ang tinuro niyang iyon ngunit nalilito talaga ako.<br /><br /><span style="color: rgb(0, 0, 0); font-style: italic;">ANO ANG PAGKAKAIBA NG ESSENTIAL NUTRIENTS SA NON-ESSENTIAL NUTRIENTS!?!?!<br /><br /></span><span style="font-style: italic; color: rgb(51, 0, 51);">Essential Nutrient</span><span style="color: rgb(51, 0, 51);"> = nutrients that our body cannot produce. We can't create it on our own.</span><br /><span style="font-style: italic; color: rgb(51, 0, 51);">Non-essential Nutrients</span><span style="color: rgb(51, 0, 51);"> = nutrients that our body can produce. We can create it on our own.</span><br /><br /><br />Dahil sa angking kawirduhan ko, akalain mo ba namang nai-relate ko ito sa <span style="color: rgb(204, 0, 0);font-size:180%;" >PAG-IBIG</span>!!! (anak ng tinapang yan!)<br /><br />Ganito ka-simple:<br />Kadalasan, ang taong nagmamahal sa iyo ay hindi mo gaanong nabibigyan ng pagpapahalaga. </span><span style="font-family:verdana;">Katulad ng <span style="font-style: italic;"><span style="color: rgb(255, 255, 0);">non essential nutrients</span>, </span>hindi itinuturing na mahalaga ang bagay na nasa iyo na dahil siguro kakabit mo na siya at kahit anong mangyari ay andiyan lamang siya.<br /><br />Sa kabilang banda, </span><span style="font-family:verdana;">katulad ng <span style="font-style: italic; color: rgb(255, 255, 0);">Essential nutrients</span>, itinuturing nating mahalaga ang wala sa atin. </span><span style="font-family:verdana;">Kapag umalis na ang taong hindi mo nabibigyan ng halaga o importansya, saka mo lang naisip na importante pala siya sa iyo, dahil ngayo'y umalis na siya at wala na siya sa iyo.<br /></span><span style="font-family:verdana;"><br />Parang ganito lang yan:<br /><br /></span><strong style="font-family: verdana; font-weight: normal;">Never take someone for granted. maybe by now they are always there doing ordinary things again and again and sometimes it doesn't make sense. but you'll never know the importance of that person until they choose to leave and you realized how badly you missed that person and all that 'non-sense' things that s/he used to do. for s/he is the only one who can turn 'ordinary' into something 'special'</strong>.<br /><span style="font-family:verdana;">(sino ba may sabi nito? di ko tuloy ma-acknowledge. hmmmp)</span><br /><br /><br /><span style="font-family:verdana;">Dahil diyan, hindi na ako nalilito.</span><br /><br /><span style="font-family:verdana;">sabihin nyo nga. <span style="color: rgb(255, 102, 102);font-size:130%;" >INLOVE BA AKO?! </span></span><br /><span style="font-family:verdana;">(patay tayo diyan)</span><br />♥♥♥♥♥<br /><span style="font-family:verdana;"><br /></span></div>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-61313956237057582962009-12-23T17:04:00.000-08:002009-12-26T06:58:03.560-08:00PARANG AWA NYO NA!! HELP ME PLS!!.. ;))<span style="font-family:verdana;">Ilang araw na lang ang unti-unting lilipas at tuluyan na akong iiwan ni 2009.. Ngunit bago mangyari iyo, pwede mo ba akong tulungan?</span><br /><br /><br /><span style="color: rgb(255, 0, 0);font-family:verdana;font-size:180%;" > I really want a new TEMPLATE!!</span><br /><br />sino pwede tumulong sa akin?!?!?!?<br />SALAMAT... ;))ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-13842290713132948462009-12-21T15:57:00.000-08:002009-12-21T16:20:19.339-08:00bato bato sa langit...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/SzAQmjBh_ZI/AAAAAAAAAJY/NjcM0y9M2SA/s1600-h/11031_1314823632452_1286547563_30929138_5934756_n.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 276px; height: 368px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/SzAQmjBh_ZI/AAAAAAAAAJY/NjcM0y9M2SA/s200/11031_1314823632452_1286547563_30929138_5934756_n.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5417848606149442962" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;">wahehehehe.. ;)))<br />ano daw?<br /></div>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-84231174480120678502009-12-17T05:54:00.000-08:002009-12-20T18:04:09.150-08:00bitter-bitteran ako..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/Sx4oImtWJXI/AAAAAAAAAIM/HM9hxnijj_o/s1600-h/11537_1139320094666_1577325826_30331437_4541398_n.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 231px; height: 296px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/Sx4oImtWJXI/AAAAAAAAAIM/HM9hxnijj_o/s200/11537_1139320094666_1577325826_30331437_4541398_n.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5412807930440721778" border="0" /></a>It's a cliche.. wow nosebleed.. Hindi ba't parati mo na lang sinasabi yan? Hindi mo siya sasaktan, mamahalin mo siya ng buong puso't balun-balunan, aalagaan mo siya sa araw at gabi, at kung anu-anong pangakong masarap pakinggan sa una ngunit nakamamatay pala sa huli. Masaya siya sayo noong una dahil sa mabulaklak mong salita na pinaniniwalaan niya, ngunit pagdaka'y nasaan na? Wala na ang lahat. Nawala na.<br /><br />Mahal mo siya, tama iyan. Pero hindi tamang may kahati siya sa pagmamahal na sinasabi mo. Tao ka lang na nagkakamali, oo tama rin iyan. Pero hindi tamang sa bawat pagkakamali ay iyan ang idadahilan mo. Matanda ka na, may sapat na isip. Hindi ka aso na kapag may sumutsot sayo ay sasama ka agad sa taong iyon.<br /><br />Maikli lang ang buhay. Pagisipan mo ang bawat segundo, minuto, at oras na nasasayang sa paggawa mo ng kalokohan, dahil sa bandang huli, ikaw din ang magsisisi at manghihinayang.<br /><br /><br /><br /><br />*sino natamaan? o nakakarelate diyan??? ;)))ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-66780607179186365682009-12-16T01:37:00.000-08:002009-12-16T03:35:50.523-08:00EJECT!!!!!!!!!!!!!!!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/SyjCyq4RfVI/AAAAAAAAAJA/95c5-1Az5LQ/s1600-h/aneng%5E%5E-0003.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 430px; height: 325px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/SyjCyq4RfVI/AAAAAAAAAJA/95c5-1Az5LQ/s200/aneng%5E%5E-0003.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5415792727672585554" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-style: italic; color: rgb(255, 102, 102);">"PUSH BUTTON"</span><br /><span style="font-style: italic; color: rgb(255, 102, 102);">"PRESS TO EJECT PROF..."</span><br /></div><br /> Siguradong naguumapaw na naman ang ngiti sa mga labi ng lahat ng mag-aaral sa buong mundo dahil paparating na ang pinakaiintay ng lahat, ang CHRISTMAS BREAK!!<br />Bakit ba kapag nagsimula ng lumamig ang ihip ng hangin at ang lahat ay nakajacket na, saka ka nawawalan ng gana sa pagaaral. Oo tama, yung tipong advanced na ang utak mo sa bakasyon. Habang nagtuturo ang propesor, pinagpipindot mo ang walang kamalay-malay na drinowing ng kung sinumang estudyanteng namatay sa pagkabagot na umupo din sa silya mo--- ang mahiwagang button. At habang pinagpipindot mo iyan, nagsimula namang mangalikot ang mga neuron cells mo sa iyong utak para mag-imagine.. Inisip mong bumuka ang lupa sa inyong klase at lumabas ang nag-ngangalit na dragon at dali-daling sinunggaban ang guro at nilamon pababa ng lupa dahil sa mahiwagang push button sa iyong upuan.<br /><br />Ngayon, pansamantala munang matitigil ang pag-ngudngod mo sa librong mas makapal pa sa mukha mo. Ano kaya ang magandang gawin sa bakasyon bukod sa pangangapitbahay para makisalok sa handa nila o makisali sa mga batang nangangaroling at makihati sa limang pisong kinita sa buong gabing pag-iikot na sampu kayong maghahati-hati?<br /><br />walang kwenta....ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-7863976195887133252009-12-12T16:13:00.000-08:002009-12-26T17:37:43.902-08:00Love without talking<div style="text-align: center;">HAYAN..<br />nagpapaka-emonggoloid ba ako?!?!<br />WELL, itong video na ito ang isa sa mga paborito kong video<br />na nakalap ko lamang sa facebook.<br /><br /><br />ENJOY!!<br /></div><br /><object width="400" height="340"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/uy0HNWto0UY&hl=en_US&fs=1&"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/uy0HNWto0UY&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="400" height="340"></embed></object>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-63013759037149909772009-11-29T16:05:00.001-08:002009-12-11T22:30:38.804-08:00PAMBIHIRANG BOLPEN<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/SxMMaGbX9aI/AAAAAAAAAGk/IIvsu-L3Y8c/s1600/bolpen.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 429px; height: 263px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/SxMMaGbX9aI/AAAAAAAAAGk/IIvsu-L3Y8c/s200/bolpen.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5409681219943658914" border="0" /></a><br />Bakit ang hirap mag-isip ng next na ipopost? haaaaaay.... Dahil diyan, naisip kong ipost ang pambihirang bolpen na ito. Ballpen na pag inikot mo ay lalabas ang kagila-gilalas na highlighter. NAKS.ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-21191503399368453482009-11-19T16:45:00.000-08:002009-12-11T22:30:58.752-08:00BOTE na lang TANGA! This is it!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/Sx4m2ovtTII/AAAAAAAAAIE/Bm80Xw98ATQ/s1600-h/Noah__s_Ark_by_ahermin.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 292px; height: 196px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/Sx4m2ovtTII/AAAAAAAAAIE/Bm80Xw98ATQ/s200/Noah__s_Ark_by_ahermin.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5412806522238225538" border="0" /></a><br /><br />BOTE... Maraming yumaman dahil dito; namulot, ibinenta, ipinagpatuloy ang pangangalakal, at hayun, nakapagtayo ng sariling junkshop at ngayon ay milyonaryo na. Samantalang ako, pati bote, nadadamay sa kamalasan ko.<br /><br />May dalawang pangyayari sa buhay ko na magkasunod na naganap noong nakaraang linggo lamang na hindi ko makakalimutan. Hindi ako ang bida, kundi ang isang walang kamalay-malay na BOTE ng mineral water!<br /><br /><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);">PART 1..</span><br /></div><br /><br />Sana umabot ako! - yan ang sigaw ng puso't damdamin ko isang umaga habang matulin na tumatakbo papaakyat ng 5th floor ng Nursing Building. Kaso, walang nagawa ang pagtakbo ko, LATE na nga, hapung-hapo pa. Dahil sa tuyot na tuyot na ang aking lalamunan sagad hanggang esophagus, madaling nagmasid ang mata ko para makahanap ng kaklaseng may tubig na dala. Pinagpala pa rin ako, nakakita ako ng bote ng mineral water sa ilalim ng upuan ng katabi ko.<br /><br />aneng: "Painom! Sa'yo ba yan?"<br /><br />(itago natin siya sa pangalang BOGART)<br /><br />Bogart: "Sige inom ka lang!"<br /><br />aneng: <*glok-glok-glok-glok-glok*><br /><br />(matapos uminom)<br /><br />Bogart: "HAHAHAHAHAHAHAHAH!!"<br /><br />aneng: "BAKIT?!?!?!?!?!"<br /><br />Bogart: "bakit mo ininom?!? Hindi yan akin, nakakalat lang yan diyan kahapon pa. HAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHA"<br /><br />(narinig ng kalahati ng klase. at sabay sabay silang nagtawanan.)<br /><br />aneng: "$%#@ ka!!!!!! Sabi mo sayo ito!"<br /><br />Habang sinasabi ko ang linyang iyan, naramdaman ko na parang may gumuhit sa lalamunan ko.<br />YUMMY!.<br /><br /><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);">PART 2...</span><br /><br /></div> Inutil akong tao pag hindi ako nakasuot ng contact lens. Sobrang taas ng grado ng mata ko kaya pag hindi ko iyon suot, pahirapan sa pagsakay sa jeep at pag-intindi sa tinuturo ng prof.<br /><br />Dahil sa angking kadugyutan ko, hindi ko napalitan ang tubig sa lalagyanan ng contacts ko. Dahil male-late na naman ako, isinuot ko agad ng hindi naghuhugas ng kamay. Matapos ang limang oras, nagmukha akong adik na kaka-hithit lang ng marijuana. <span style="color: rgb(255, 0, 0);">PULANG-PULA</span> ang mga mata ko- nag-aapoy, nagbabaga at naglalagablab (sounds familiar...)<br /><br />Dahil naman sa dalisay na katangahan ko, nakalimutan kong dalhin ang lalagyanan. Paano ko ngayon ito tatanggalin??!!<br /><br />Sa wakas, nakakita ako ng mapapagdiskitahan- ang mabangis na bote ng COKE ZERO ng kaklase ko! May laman na isang halos isang pulgadang tubig ang bote. Dali-dali kong tinanggal ang mga peke kong mata at inihulog sa loob ng bote.<br /><br /><span style="font-style: italic;">OPS OPS OPS!!! Kung akala mong nainom ko ito ng di sinasadya o kaya ng kaklase ko. Nagkakamali kai!</span><br /><br />Narito ang sumunod na nangyari:<br /><br /> Habang busy ang lahat sa klasrum para magreview dahil may quiz, napagisipan kong kamustahin ang bote ng coke zero na naglalaman ng aking mga pekeng mata. Hayun, nasa mabuti naman silang kalagayan. Dahil inip na inip na ako, pinaglaruan ko ang bote. Inalog-alog habang pinagmamasdan silang bumaba sa ilalim ng tubig. The contact lenses is denser than water, aniya ko.(LOL)<br /><br /> Dahil sa sobrang bagot na talaga ako, napagdesisyunan kong isuot mulit ang mga peke kong mata. Binuksan ko ang bote at nag-isip. AHA! babawasan ko ang tubig para makuha ko ang contacts ko mula sa loob. Sa pamamagitan ng takip ng bote, matiyaga at ingat na ingat akong nagbawas ng tubig at itinaponsa sahig.<br /><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">TEN-TEN-NEN-NEN!</span><br /><br />Biglang sumabat ang katabi ko, si <span style="font-weight: bold;">BOGART</span> na naman!!!<br /><br />Bogart: "Ano ka ba! may lababo naman dito oh."<br /><br />WALANG KALATOY-LATOY AY INAGAW NIYA SAKIN ANG BOTE AT IBINUHOS SA LABABO ANG LAMAN!!!!!<br /><br />aneng: <nagulantang> G@#$!!! $*&^ ka!!!! Nandun contacts koooo!!!!!!<br /><br />SINIGAW KO ANG LINYANG YAN NG MATINIS! NAGTINGINAN ANG KLASE AT GINAWA ANG PEYBORIT NILANG GAWIN: ANG TUMAWA!<br /><br />Nilakasan ko ang loob ko upang tignan ang lababo. HAAAAAAY! nakahinga ako ng maluwag ng makita kong ligtas ang contacts ko. Konti na lang ang layo nila sa butas ng lababo.<br /><br />Dahil sa COMBONG pangyayari, hindi na nakauwi ng buhay si Bogart...<br /><br /><br />Moral Lesson: Umiwas kay Bogart.</nagulantang>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-33863443177384913742009-11-19T16:32:00.001-08:002009-11-19T16:32:46.622-08:00BOTE na lang TANGA!raratsada na.. ABANGAN!!ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-61117936371212790602009-11-07T02:26:00.000-08:002009-12-11T22:31:13.470-08:00Iba't ibang style, makapasa lang!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/Sv9kqQLo7QI/AAAAAAAAAEM/iCmccQgh5Pg/s1600-h/13533_105338186146334_100000104607647_123848_5092205_n.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 341px; height: 272px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/Sv9kqQLo7QI/AAAAAAAAAEM/iCmccQgh5Pg/s200/13533_105338186146334_100000104607647_123848_5092205_n.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404148754928954626" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-style: italic;">TANONG: Sa talang buhay mo, nangopya ka na ba? Don't lie to me, Yes or No?</span><br /><div style="text-align: center;">----------------------------------------<br /></div>Scenario:<br /><br />May EXAM kayo! Dumating ang instructor nyo. Sa pagpasok palang niya sa pinto, lahat kayo nakatitig sa kanya. Titig na titig kayong lahat at binabasa ang bawat kilos at pananalita niya kung magiging hadlang ba siya sa maitim niyong balak na pinagplanuhan niyo isang gabi bago mag-exam habang nakalatag ang mga libro na dapat sana'y nirereview niyo pero props lang pala para hindi kayo mahalata ng magulang niyo na busy pala kayong katext ang bawat isa.<br /><br />Maswerte kung anga-anga ang instructor at naka-mighty bond lang ang pwet sa silya habang may ginagawa siyang kababalaghan o kaya nagde-daydreaming. Malas niyo kung nagloloitering siya sa apat na sulok ng silid para manghuli ng mga kalahi ni Lupin.<br /><br /><div style="text-align: center;">-----------------------------<br /><br /><div style="text-align: left;">Marami na rin akong nasaksihan na talamak na kopyahan. Sari-saring stratehiya ngunit isa lamang ang layunin, maka-sipsip ng sagot sa katabi para lang pumasa.<br /><br />Nakikilala mo ba sila?<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Strategy 1</span>: <span style="font-weight: bold; font-style: italic;">VANDAL STYLE</span><br /><br />Sila ang may mga motto na "Para saan ang upuan, kung hindi mo susulatan". Tawang-tawa ako sa mga silya na maraming vandal. Sa dami ng vandal, hindi mo alam na nandoon na pala ang susi sa quiz. Nag-quiz kami dati at laking gulat ko na nakasulat ang magkakasunud-sunod na sagot sa silyang inuupuan ko. "Hulog ng langit" , sabi ko sa sarili ko. Pero buti na lang, nakapagreview ako at di ko na kailangan ang mga maling sagot niya. (hoho)<br /><br />May kaklase naman din ako ngayon na ganyan ang estilo, sa kanya ko nakuha yang motto na yan. Narito ang malupit nyang tip...<br /><br />Kung gagayahin mo siya, siguraduhing pilot ang ballpen. Bakit? Try mo ipangsulat sa kahoy, matinta at madaling mabasa.<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Strategy 2:</span> <span style="font-weight: bold; font-style: italic;">SENYAS STYLE</span><br /><br />Katakot-takot na preparasyon ang kailangan dito. Kailangan ng memorya. Siguraduhin mo dapat na hindi ka papalpak. Bago magexam, nagiisip na sila ng senyas para sa sagot.<br /><br />Example: Kung A, kakamot sa ulo. Kung B, uubo. Kung C, titingin sa kisame, at kung D, sisinghot.<br /><br />Kailangang master mo ang bawat senyas dahil pag nakalimutan mo, goodluck!<br /><span style="font-weight: bold;"><br />Strategy 3: <span style="font-style: italic;">PAA STYLE</span></span><br /><br />Applicable naman ang estilong ito sa cheatmates, este seatmates.<br />Para makakuha ng sagot sa katabi, kailangan mo lang mag-de-kwatro. Pagkatapos ay gamitin ang paang nakalaylay para isulat sa hangin ang numero na hindi mo alam ang sagot. Gagamitin din ng cheatmate mo ang paa niya para ibigay ang sagot.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Strategy 4: </span><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">BUHOK STYLE</span><br /><br />Talamak ang estilong ito sa mga long hair. Alam na din ito ng mga guro at propesor kaya may ginagawa silang hakbang para hindi ito maisakatuparan: LAHAT NG BABAE AY NAKAPONY TAIL ANG BUHOK PAG MAY PAGSUSULIT.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Strategy 5: <span style="font-style: italic;">CLASSIC STYLE</span></span><br /><br />Siyempre, makakalimutan ba natin ang pinakasinaunang pamamaraan ng pangongopya? Ang paggawa ng kODIGO!!<br />Naalala ko ang kaklase kong gumawa ng kodigo, Sinulat niya ito sa papel na kasing laki ng ID tapos doon niya inipit. Pinagkasya nya ang laman ng notebook nya sa maliit na papel na yun. At siyempre, siya lang ang nakakaintindi doon.<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Strategy 6:<span style="font-style: italic;"> LANTARAN STYLE</span></span><br /></div><div style="text-align: left;"><br />Ay grabe. Kung hindi umubra ang mga estilong nabanggit ko, ang natitirang paraan na lang ay kausapin ang katabi. Itanong ang sagot, o kaya nama'y tignan ang papel.<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Strategy 7: <span style="font-style: italic;">BASURA STYLE</span></span><br /><br />Isang tao pa lang ang nakikita ko na nakagawa nito. Para pakopyahin ang kaibigan mong malayo ang upuan sa iyo, isulat mo sa isang papel ang sagot at i-crumple ito. Kunwari ay magtatanong ka sa propesor. Kapag nadaanan mo na ang upuan ng kaibigan mo, saka mo ihuhulog sa tapat niya ang linukot mong papel na naglalaman ng kanyang kinabukasan.<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Strategy 8:<span style="font-style: italic;"> TEXT-TEXT STYLE</span></span><br /><br />Well, isa na rin pala ito sa pinaka-common na estilo. Simple lang, siguraduhing may LOAD, at papasa ka na. Siguraduhin din na huwag ma-wrong send sa nanay o sa tatay mo ang text. May kaklase ako dati, sa sobrang pagmamadali na i-group message ang sagot. Naisend niya ito sa number ng mama niya. Ayun, talo.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Strategy 9: <span style="font-style: italic;">CALCULATOR STYLE</span></span><br /><br />Nagiging kasangkapan na rin ang calculator para makakuha o maipasa ang sagot. Kunwari ay hihiram, pero ang totoo, may papel palang nakaipit doon. O kaya naman ay, masyadong techy ang calculator at nakakapagrecall ng sagot.<br /><br />Meron din akong kaklase sa highschool na naghihiraman ng calculator. Kataka-taka dahil Filipino ang exam. (haha)<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Strategy 10:<span style="font-style: italic;"> PANYO STYLE</span></span><br /><br />Para sa akin, ito ang pinakamalupit at desperadong estilo. Kapatid ito ng pangongodigo, pero kakaiba dahil sa panyo nakasulat ang sagot. Meron akong kaklase na ginamit ang dalawang SCARF niya para isulat doon ang sagot. Hindi pa nakuntento sa isa.<br /><br /><div style="text-align: center;">---------------------<br /><br /></div><span style="font-style: italic;">EVALUATION</span>: Ano sa mga nabanggit ang natry mo na? (You can choose multiple answer)<br /><br /><span style="font-style: italic;">MORAL LESSON</span>: immoral itong post na ito. wahahaha.<br /><br /><span style="font-style: italic;">ASSIGNMENT</span>: May alam ka pa bang ibang estilo na hindi nabanggit? Huwag mahiyang i-share. Leave a Comment! =))<br /><br /></div></div>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-61491677200839390932009-11-03T03:48:00.001-08:002009-12-26T17:30:51.539-08:00Linsyak!! Nakalimutang mag-bra!!! this is it!<a style="font-family: trebuchet ms;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_B7iJN32O15U/SInfD73kwuI/AAAAAAAAALs/89WmsWqEJwE/s400/biggest-bra.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 400px; height: 305px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_B7iJN32O15U/SInfD73kwuI/AAAAAAAAALs/89WmsWqEJwE/s400/biggest-bra.jpg" alt="" border="0" /></a><br /><span style="font-family: trebuchet ms;font-family:trebuchet ms;" >Medyo nag-aalangan akong i-post itong entry na ito. Ngunit dahil marami ang masusi at matiyagang nag-abang, fine.(haha)</span><span style="font-family: trebuchet ms;"> </span><span style="font-family: trebuchet ms;font-family:trebuchet ms;" >Hindi ko talaga lubos maisip kung bakit ito ang napili kong susunod na entry. Baka kasi isipin niyo na kawalan na ng privacy sa buhay ko ito. (nag-emote ang loka) Pero ayos lang, haha.</span> <div style="text-align: center; font-family: trebuchet ms;">---------------------------<br /><br /><span style="font-style: italic;">Para sa kapakanan ng mambabasa, sisimulan ko na lang sa simula kung ano ang talagang nangyari...</span><span style="font-style: italic;"> </span><span style="font-style: italic;">Humihingi lang ako ng kaunting empathy(putting oneself in one's shoes). </span><span style="font-style: italic;">Kung babae ka, i</span><span style="font-style: italic;">sipin mong ikaw ang nasa kalagayan ko, . Pero kung lalaki ka, wag mong isipin iyon.</span><br /><br /></div> <div style="text-align: center; font-family: trebuchet ms;">---------------------------<br /><br /></div><span style="font-family: trebuchet ms;"> Kapag maraming bagay ang SABAY-SABAY mong iniisip, sa tingin mo ba, makakagawa ka ng maayos? Sa talang buhay ko, ganyan ang parating scenario. Sa sobrang 'imaginative', nagmimistulang classroom na maingay ang utak ko. Sari-saring bagay na pag di nacontrol ay nakamamatay. Hindi pa sumisikat si Haring araw nang ako'y magising. At madaming plano ang halo-halo sa utak ko.</span><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">P.E. uniform(tshirt& joggingpants) ang isusuot ko. Dahil napakamartir ng lola ko na ihanda ang uniform ko, nakaabang agad ang tshirt at jogging pants sa higaan ko.</span><br /><br /><fast style="font-family: trebuchet ms;"><*fast forward*><br />Nag-suot ng panty..<br /><*pause*><br /><*play*><br /><stop><br />Walang kalatoy-latoy ay isinuot ko ang tshirt at pants habang TULALA sa pader. Iniisip ko kasi kung ano mangyayari mamaya. blah.. blah.. blah..<br /><br />hala sige..<br />tuloy lang ang scenario sa utak ko.<br /><br />Ayan nakabihis na ako.<br />Aalis na sana ako ng bahay ng biglang parang may mighty force na pumipigil sa akin.<br /><*isip-isip*> Ano ba ang nakalimutan ko? Cellphone? ID? Wallet?<br />"Wala naman e. Alis na ako.", iyan ang pinakatangang sagot ng hypothalamus ko.<br /><br />Tuloy-tuloy pa rin ang scenario sa utak ko habang nasa tricycle.<br />Nang makarating sa jeep, biglang umihip ang hangin. At dahil sa stimulation (hindi yan bastos) na nangyari, saka lamang nag-sink-in sa akin ang nagyari!!!! Sa loob ng tatlong segundo napangiti ako, pero maya-maya, gusto ko nang magsisigaw!!!<br /><br /></stop></fast><span style="font-family: trebuchet ms;font-family:trebuchet ms;" >"Sa lahat pa ng bagay na pwedeng makalimutan, bakit yun pa!?!", kung nakakapagrebelde lang ang bawat letrang iniisip ng isang tao, marahil matagal ng sabog ang utak ko.</span><br /><fast style="font-family: trebuchet ms;"><stop><br />waaaaah!!!<br />F&^%!!!<br />ANAK NG!!!<br />PAKIN S***!!!<br /><br />Mas masahol pa sa naramdaman ni Katrina Halili ang naramdaman ko.<br />Kung ikaw ang nasa kalagayan ko, marahil iisipin mong umuwi. Pero hindi ikaw ang nasa kalagayan ko, kaya ako pa rin ang nasunod. Hindi ako pwedeng umuwi! dahil isang oras ang biyahe ko, edi sayang ang oras para bumalik at male-late na ako!!!<br />Agad kong kinuha ang cellphone ko. At dahil sa adrenaline rush, naitext ko ang tatlong pinakacl0se kong kaklase na kahit nakakahiya, ay iyon na lamang ang tangi kong pwedeng gawin. No choice... Nagreply agad ang dalawa:<br /><br /><br />"Ay anak ng..!<br />"baliw!!! hala ka!"<br />"AMPUTZ!!!"<br />"Tanga ka ba?<br />" Naka-drugs ka ba?",<br /><br />Nakaalis na sila ng bahay kaya hindi nila ako mapahihiraman ng bra. Kaya isa na lang ang pag-asa ko. Ang kaklase kong isa na hindi pa nagrereply.<br />Halos maiyak na ako sa jeep kakahintay sa reply nya. Sa wakas, nagreply siya. Yey! may magpapahiram sa akin ng ehem.. (nagaalangan isigaw) ng <span style="font-style: italic; color: rgb(0, 0, 0);">bra</span>!<br /><br />Pagdating ko sa school, hindi mapigilang tumawa ng buong barkada. Kanina pa nila ako inaabagan na animo'y isang artista.<br />Nanghiram pa ako ng jacket sa kaklase ko, para may <span style="font-style: italic;">shield</span>. Nang dumating na ang savior ko na dala-dala ang mahiwagang bra, dali-dali akong pumunta ng banyo. Haaaaaaay. Nakahinga din ako ng maluwag.<br /><br />P.S. Nakalimutan kong picturan ang bra ng klasmeyt ko. Sayang, pang FHM pa naman. Kaya sa internet na lang ako kumuha. ;)<br /><br /><br />Moral Lesson: Ano sa tingin mo ang moral lesson? Moral nga ba?<br /> </stop></fast>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-9527793142273591892009-10-30T01:01:00.000-07:002009-11-03T03:45:09.724-08:00Linsyak!! Nakalimutang mag-bra!!!<span style="font-family:trebuchet ms;"></span><fast><stop><span style="font-family:trebuchet ms;">ISANG KAABANG-ABANG na ENTRY..<br />ABANGAN.. =))))<br /></span> </stop></fast><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 153, 255);"></span>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-4565476131510361212009-10-27T22:00:00.000-07:002009-12-11T22:32:03.301-08:00Nanggigil sa Goggles!<span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Wala akong ginagawa ngayon sa bahay kundi agawin ang kinakain ng kapatid ko na sikat na sikat ngayon sa buong panig ng Pilipinas na kung tawagin ng mga bata ay "yogurt" na lasang acetone na iba't iba ang kulay na nababalot sa plastic tube na maninipis at mahahaba na mabibili sa suking tindahan na pag kinain mo ay parang nakarating ka daw sa heaven. (hahaha. Ito ang pinakamahabang sentence na nagawa ko. tsk) Hindi ko lubos maisip kung bakit mabentang-mabenta iyon, naalala ko pa ang kaklase ko na bumili ng isang balot noon na kinagat ang kalokohan ng tindera na p50 for 50pcs raw. </span></span><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Tatlong araw na rin ang nakakalipas mula nang sumambulat sa pagmumukha ko ang grade ko na maaaring makita sa website ng school. Lahat ng major ko ay walang tumuntong sa line of 1, lahat dos, 2.25, o 2.50. Ngunit ang nakakatuwa dito, UNO ako sa SWIMMING! Habang sipsip-sipsip ko itong yogurt na ito na nasipsip na ng kapatid ko, naalala ko ang mga masasayang parte ng swimming class namin. </span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Kapag binibigyan kami ng time magpractice ng instructor namin, kung anu-ano ang naiisip naming pagtripan ng mga felix bakat kong kaibigan. Narito ang video:</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre;"><object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/u7X0d7O6IxY&hl=en&fs=1&rel=0"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/u7X0d7O6IxY&hl=en&fs=1&rel=0" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=";font-family:Arial,sans-serif;font-size:85%;" ><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre;font-size:10px;" ><span class="Apple-style-span" style="white-space: normal;font-family:Georgia,serif;font-size:16px;" ><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">May mga panahon naman na halos malunod na kami kakatawa sa mga kaklase naming idol si pacquiao sa paglangoy. Pero minsan ay naging sentro ako ng comedy ng buong klase dahil sa pangyayaring hindi na muling mababago pa. Naaalala ko pa ang mga minutong nakikipaglaban ako sa bawat hampas ng alon sa swimming pool(LOL).</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Prelim exam na daw namin iyon at kailangan naming bagtasin ang dalawampu't limang metrong swimming pool sa pamamagitan ng "freestyle". Alphabetically ang paglangoy, kaya siyempre sa dulo ako. Kaunti lang ang nakatapos at marami ang napagtawanan at siyempre kasama din ako sa tumawa. Hindi ko alam na ako rin ay mapagtawanan maya-maya lamang. </span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Sa wakas, ako na ang lalangoy. Hiniram ko ang GOGGLES ng mahal kong kaklase na naging mitsiya ng aking chuva. Hindi ko naisip na sikipan ang goma, dahil na rin siguro sa kaba. Dahil mas malaki ang head circumference ng hiniraman ko kaysa sakin, nagkasya pa rin pero may kaunting allowance. (gets mo?) Sinenyasan ako ng instructor na simulan ko nang lumangoy. Pagkasipa na pagkasipa ko sa pader ng swimming pool para mag-glide, bumaba sa ilong ko ang pinakamagandang goggles sa balat ng lupa. Hindi ko pwedeng ayusin gamit ang kamay ko dahil lulubog ako. Hindi ko rin pwedeng itigil ang paglangoy dahil bawal ang take two! Habang lumalangoy ako, gustung-gusto ko nang tumawa pero naisip ko na baka maubos ang impok na hangin sa bibig ko. Pinigilan ko na lang ang sarili ko, linangoy ko hanggang sa makakaya ko habang nakasabit sa ilong ko ang goggles na malupet. Pero siyempre hindi ko nakayanan ang pagtawa, itinigil ko ang paglangoy at lahat sila ay mababali na ang panga sa kakatawa. Pati ang instructor ko ay hindi rin napigilang tumawa.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Moral Lesson: Huwag manghiram ng goggles lalo na sa may hydrocephalus.</span></span></div></span></span></span></div>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-42266369847463370192009-10-27T01:13:00.000-07:002009-12-11T22:32:23.709-08:00Pait ng Pag-ibig<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/Sua7C8PRX4I/AAAAAAAAAC8/S9Y1GuW5OZ8/s1600-h/maningning.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 177px; height: 200px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/Sua7C8PRX4I/AAAAAAAAAC8/S9Y1GuW5OZ8/s200/maningning.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397206862654431106" border="0" /></a>Nagtaka ka siguro kung bakit biglang nag-iba ang topic ko. Sa pamagat pa lang, alam na na hindi joke time itong entry na to, kaya magpapakaseryoso muna ako kahit papaano.<br /><br />Marami na rin ang nakapagkwento sa akin ng istoryang ito: mga propesor at mga kapwa estudyante ng unibersidad na pinapasukan ko. Dahil sa kurso kong pagnanars, kaya naikukuwento sa amin ito ng propesor namin sa iba't ibang subjects noong freshmen pa kami dahil tampok ang nursing building sa pangyayaring ito. Lahat kami ay tinitindigan ng balahibo sa tuwing nabubuksan ang topic na ito. Ganito ang pagkakuwento sa amin:<br /><br />Setyembre 29, 2000, nagimbala ang Arts building(ngayon ay Nursing bldg) dahil sa isang malakas na kalabog, kasunod ang sigawan at tilian ng mga nakakita ng nangyari. Di umano'y tumalon ang isang babaeng propesor na nagngangalang Maningning Miclat mula sa ika-pitong palapag. Ayon sa mga nakasaksi, bago siya tumalon ay tinanggal muna niya ang kanyang sapatos at umupo sa "railings". Matapos non ay ibinukas niya ang kanyang mga braso na animo'y parang lilipad sa hangin, at tumalon na patalikod. Siya ay dalawampu't walong taong gulang lang.<br /><br />Kaya daw tumalon ang propesor na iyon ay dahil iniwan siya ng kanyang kasintahan.<br /><br />Isang nakalulungkot na pangyayari, tama. Matapos ang pangyayaring ito, sunud-sunod na ang mga kwento na nagpaparamdam daw ang hindi matahimik na kaluluwa ng propesor sa mga silid na madalas nyang puntahan at sa ika-pitong palapag kung saan siya tumalon.<br /><br />Napag-isipan kong i-research ang tungkol sa kanya. Laking gulat ko na isa pala siyang maituturing na gifted child dahil sa angking talento niya sa pagguhit, paggawa ng tula na nagsimula noon siya'y bata pa lamang. Ilang parangal din ang kanyang nakuha sa iba't ibang panig ng mundo. Ngunit sa kabila ng lahat ng kanyang mga narating, nakakapanghinayang isipin na natapos ang lahat ng ito dahil sa isang lalake na iniwan siya. Dahil sa lubos na pagmamahal niya sa lalaking ito, hindi niya nakayanan ang hinagpis nang iniwan siya nito.<br /><br />Napag-isip-isip ko tuloy na tama nga ang sinabi sa akin dati na ang mga taong matatalino, ay mahina pagdating sa emosyonal na bagay gaya ng pag-ibig.<br /><br />Sa kabila ng lahat, mayroon paring magandang pangyayari matapos ang kanyang kamatayan. Nagkaroon siya ng isang Art Foundation na itinatag ng kanyang mahal sa buhay kasama ang mga taga-suporta niya.<br /><br />Isa ito sa mga paborito kong sinulat niya:<br /><br /><span style="font-style: italic;font-family:Arial;font-size:85%;" ><strong><u>Laughter</u></strong><br /><br />He left me<br />when he could<br />no longer stand the laughter<br /><br />that I gave him<br />while he begged me not<br />to keep memories<br /><br />alive in poems<br />to hurt myself<br />and make those<br />who read<br /><br />sad. I laughed<br />when he shared<br />his life with me<br />while holding him<br /><br />to make it easier<br />and maybe<br />less painful<br />to live on.<br /><br />Laugh! I told<br />him, but<br />could not get<br />his attention.<br /><br />Laugh! I asked<br />him, but<br />he left in<br />anger.<br /><br />And left<br />before he understood<br />the courage<br />that held my laughter.</span>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-49725680513175339172009-10-16T17:49:00.001-07:002009-10-16T17:49:56.811-07:00ALAMAT ng TANGA<div style="text-align: left;"><span class="body">yow! FIFTH Entry</span><a style="font-style: italic;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/Ssb1NSRtC0I/AAAAAAAAACU/xyxMrtn3gJA/s1600-h/dulas.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 226px; height: 219px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/Ssb1NSRtC0I/AAAAAAAAACU/xyxMrtn3gJA/s200/dulas.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5388263612788575042" border="0" /></a><span class="body"> ko na ito. Kung ikaw ay nakapagbasa na ng mga nakaraan ko pang post, SALAMAT, tuluy-tuloy lang dapat ang suporta. haha. Kung ikaw naman ay first timer na magbasa ng entries ko, congrats. Alam mo, mas matutuwa ako </span><span class="body">kung magsusubscribe ka. nasa kanang bahagi ng tinititigan mo ngayong blog ang FOLLOW button para magsubscribe.</span><br /></div><span class="body"><span style="font-weight: bold;"><eto yun="" caught="" in="" the="" naranasan="" bang="" o="" matalisod="" saan="" napakarami="" nakasaksi="" congrats="" tama="" binabasa="" mong="" para="" sayo="" kung="" mo="" aaminin="" ginawa="" ay="" parati="" tinitisod="" katangahan="" at="" haaanest="" hindi="" nahihiyang="" sabihin="" toh="" kasi="" sanay="" akong="" mapahiya="" dahil="" araw="" nga="" ganoon="" ang="" nagkaroon="" tuloy="" ako="" ng="" imahe="" mga="" kaibigan="" ko="" sa="" kolehiyo="" clumsy="" okay="" matagal="" na="" lang=""><span style="font-weight: bold;"><br />Da HU?!?! Clue: Mahilig siya sa GREEN...<br /><br />PAST:</span><br /></eto></span><span><eto yun="" caught="" in="" the="" naranasan="" bang="" o="" matalisod="" saan="" napakarami="" nakasaksi="" congrats="" tama="" binabasa="" mong="" para="" sayo="" kung="" mo="" aaminin="" ginawa="" ay="" parati="" tinitisod="" katangahan="" at="" haaanest="" hindi="" nahihiyang="" sabihin="" toh="" kasi="" sanay="" akong="" mapahiya="" dahil="" araw="" nga="" ganoon="" ang="" nagkaroon="" tuloy="" ako="" ng="" imahe="" mga="" kaibigan="" ko="" sa="" kolehiyo="" clumsy="" okay="" matagal="" na="" lang=""><br />Noong kabataan ko pa(naks! lola), malimit akong umiiyak dahil tinutukso ako ng magulang at mga kapatid at ng lola ko(inshort, ng buong pamilya ko), dahil clumsy daw ako.<br /><br />Parati akong nadadapa, nauuntog sa pader, nadudulas, nakakabasag ng pinggan, nabubunggo ang electric fan na nananahimik, at natatalisod sa sarili kong paa... (WOW. suicidal ka teh!)<br /></eto></span><span style="font-weight: bold;"><eto yun="" caught="" in="" the="" naranasan="" bang="" o="" matalisod="" saan="" napakarami="" nakasaksi="" congrats="" tama="" binabasa="" mong="" para="" sayo="" kung="" mo="" aaminin="" ginawa="" ay="" parati="" tinitisod="" katangahan="" at="" haaanest="" hindi="" nahihiyang="" sabihin="" toh="" kasi="" sanay="" akong="" mapahiya="" dahil="" araw="" nga="" ganoon="" ang="" nagkaroon="" tuloy="" ako="" ng="" imahe="" mga="" kaibigan="" ko="" sa="" kolehiyo="" clumsy="" okay="" matagal="" na="" lang=""><br /></eto></span><span><eto yun="" caught="" in="" the="" naranasan="" bang="" o="" matalisod="" saan="" napakarami="" nakasaksi="" congrats="" tama="" binabasa="" mong="" para="" sayo="" kung="" mo="" aaminin="" ginawa="" ay="" parati="" tinitisod="" katangahan="" at="" haaanest="" hindi="" nahihiyang="" sabihin="" toh="" kasi="" sanay="" akong="" mapahiya="" dahil="" araw="" nga="" ganoon="" ang="" nagkaroon="" tuloy="" ako="" ng="" imahe="" mga="" kaibigan="" ko="" sa="" kolehiyo="" clumsy="" okay="" matagal="" na="" lang=""><span style="color: rgb(51, 0, 0);">Highlights: Parating kasama sa New Year's Resolution ko na hindi na ako magiging CLUMSY.</span><span style="font-style: italic; color: rgb(51, 0, 0);"><br /><br />Moral Lesson: Huwag maniwala sa New Year's Resolution.<br /></span></eto></span><span style="font-weight: bold;"><eto yun="" caught="" in="" the="" naranasan="" bang="" o="" matalisod="" saan="" napakarami="" nakasaksi="" congrats="" tama="" binabasa="" mong="" para="" sayo="" kung="" mo="" aaminin="" ginawa="" ay="" parati="" tinitisod="" katangahan="" at="" haaanest="" hindi="" nahihiyang="" sabihin="" toh="" kasi="" sanay="" akong="" mapahiya="" dahil="" araw="" nga="" ganoon="" ang="" nagkaroon="" tuloy="" ako="" ng="" imahe="" mga="" kaibigan="" ko="" sa="" kolehiyo="" clumsy="" okay="" matagal="" na="" lang=""><br /><span style="font-weight: bold;">PRESENT:<br /></span></eto></span><span><eto yun="" caught="" in="" the="" naranasan="" bang="" o="" matalisod="" saan="" napakarami="" nakasaksi="" congrats="" tama="" binabasa="" mong="" para="" sayo="" kung="" mo="" aaminin="" ginawa="" ay="" parati="" tinitisod="" katangahan="" at="" haaanest="" hindi="" nahihiyang="" sabihin="" toh="" kasi="" sanay="" akong="" mapahiya="" dahil="" araw="" nga="" ganoon="" ang="" nagkaroon="" tuloy="" ako="" ng="" imahe="" mga="" kaibigan="" ko="" sa="" kolehiyo="" clumsy="" okay="" matagal="" na="" lang=""><span><br /></span>Ngayong nasa kolehiyo na ako, ano pa sa tingin mo. Edi siyempre, wala pa ring pagbabago.<br />Sa halip na talikuran ko na ang aking nakaraan na puno ng katangahan. Eto, at patuloy pa ring namumukadkad. Sanay na din ang mga kaibigan at kaklase ko. Hindi daw mabubuo araw ko nang hindi nadadapa, natatalisod, nadudulas, etc.<br /><br /><span style="font-style: italic;">Babala: Ang mga susunod na pangyayari ay hango sa tunay na buhay. Patnubay ng Magulang ay kailangan.</span></eto></span><span style="font-weight: bold;"><eto yun="" caught="" in="" the="" naranasan="" bang="" o="" matalisod="" saan="" napakarami="" nakasaksi="" congrats="" tama="" binabasa="" mong="" para="" sayo="" kung="" mo="" aaminin="" ginawa="" ay="" parati="" tinitisod="" katangahan="" at="" haaanest="" hindi="" nahihiyang="" sabihin="" toh="" kasi="" sanay="" akong="" mapahiya="" dahil="" araw="" nga="" ganoon="" ang="" nagkaroon="" tuloy="" ako="" ng="" imahe="" mga="" kaibigan="" ko="" sa="" kolehiyo="" clumsy="" okay="" matagal="" na="" lang=""><br /><br /><br /></eto></span><div style="text-align: center;"><span class="body"><eto yun="" caught="" in="" the="" naranasan="" bang="" o="" matalisod="" saan="" napakarami="" nakasaksi="" congrats="" tama="" binabasa="" mong="" para="" sayo="" kung="" mo="" aaminin="" ginawa="" ay="" parati="" tinitisod="" katangahan="" at="" haaanest="" hindi="" nahihiyang="" sabihin="" toh="" kasi="" sanay="" akong="" mapahiya="" dahil="" araw="" nga="" ganoon="" ang="" nagkaroon="" tuloy="" ako="" ng="" imahe="" mga="" kaibigan="" ko="" sa="" kolehiyo="" clumsy="" okay="" matagal="" na="" lang="">Featuring: <span style="font-weight: bold;">DAKILANG TANGA a.k.a. DT.</span></eto></span><br /><span class="body"><eto yun="" caught="" in="" the="" naranasan="" bang="" o="" matalisod="" saan="" napakarami="" nakasaksi="" congrats="" tama="" binabasa="" mong="" para="" sayo="" kung="" mo="" aaminin="" ginawa="" ay="" parati="" tinitisod="" katangahan="" at="" haaanest="" hindi="" nahihiyang="" sabihin="" toh="" kasi="" sanay="" akong="" mapahiya="" dahil="" araw="" nga="" ganoon="" ang="" nagkaroon="" tuloy="" ako="" ng="" imahe="" mga="" kaibigan="" ko="" sa="" kolehiyo="" clumsy="" okay="" matagal="" na="" lang=""></eto></span></div><span class="body"><eto yun="" caught="" in="" the="" naranasan="" bang="" o="" matalisod="" saan="" napakarami="" nakasaksi="" congrats="" tama="" binabasa="" mong="" para="" sayo="" kung="" mo="" aaminin="" ginawa="" ay="" parati="" tinitisod="" katangahan="" at="" haaanest="" hindi="" nahihiyang="" sabihin="" toh="" kasi="" sanay="" akong="" mapahiya="" dahil="" araw="" nga="" ganoon="" ang="" nagkaroon="" tuloy="" ako="" ng="" imahe="" mga="" kaibigan="" ko="" sa="" kolehiyo="" clumsy="" okay="" matagal="" na="" lang=""><br /><span style="font-weight: bold;">Katangahan 1: (</span>habang papaakyat ng hagdan papuntang FEU foodcourt)<span style="font-weight: bold;"><br /><br /><*PEEEP-PEEEP*></span> tumunog ang radar ko, may makakasalubong na pogi na pababa ng hagdan.<br /><br /><span style="font-style: italic;">DT</span>: <*Titig na titig sa poging bumababa ng hagdan*><br /><br />. . . . . .hala sige. . . titig lang. . .<br /><br /><br />. . . . . . .At. . . . . . At. . . . . . . At . . . . . .<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">.<*BOOGSH*> </span>nadapa sa hagdan at nauntog sa pwet ng kasamang nasa harap.<span style="font-weight: bold;"><br /><br /></span><span style="font-weight: bold;"><br /></span><span style="font-weight: bold;">Katangahan 2</span> (sa isang LYING-IN, lumabas na ang baby na ako ang isa sa humugot/sumalo. Nagupit na ang cord. Taimtim ang midwife sa paghihila ng kaputol na umbilical cord na nakakakabit pa sa placenta na nasa loob pa ng sinapupunan ng nanay. (hmm!sarap kumain ng menudo)"<br /><br />Midwife: <*hila*> . . . . . . . . .<br /><br />. . . . . . . . . . . <*hala, sige hila pa*><br /><br /><span style="font-style: italic;">DT</span>: Hahakbang, kaso sumabit ang paa ko sa kurdon ng spotlight (nakatutok sa tootoot ng nanay para makita mabuti ng midwife ang happenings)<br /><br /><*TEN TEN NEN NEN*><br /><br />buti na lang nakaharang ang midwife kundi, alam mo na kung saan matutumba ang ilaw.<br /><br /><br /><span style="font-weight: bold;">Katangahan 3:</span> (overnight sa bahay ng kaklase)<br /><br />Habang pababa ng hagdan na makipot si Dakilang Tanga, hindi nya napansin na bumababa pala sya ng hagdan dahil lulong pa sya sa tulog. Hindi sya nakatingin sa inaapakan, nang biglang...<br /><br /><*LAGABAAAAGG!!!*><br /><br /><span style="font-weight: bold;"><boooooooggggg!!!></boooooooggggg!!!></span><span style="font-style: italic;">Katulong</span><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;">: </span></span>(Hindi makapagsalita ang tanging saksi sa katangahan) <span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"><br /><br /></span></span><span style="font-style: italic;">DT: </span><*NAGULAT*>!!!!! hahahahahaha! wahahaha!!! (pero deep inside, masakit)<br /><br /><span style="font-style: italic;">Klasmate 1: </span>Oh!!! ano nangyari sayo!! wahahaha! Guys! Si andeng! hahahahah! NAHULOG SA HAGDAN! wahahahaha! ngyahahaha! bwahahahaa! hahahaha! (sige, ipagsigawan mo sa buong mundo, ok?)<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Katangahan 4:</span><span> (</span><span>Nakikipagdaldalan sa kasama habang patawid ng kalsada</span><span>)</span> <span style="font-style: italic;"><br /><br /></span>DT: Alam mo ba si ano daw blah blah blah. . . . .<br /><br />nang biglang may (ano bang tawag sa ilaw na animo'y naka-implant sa kalsada?) light device? na sumabit sa kanyang paa. Partida, nakaputi pa.<br /><br />Ending: Madami ang saksi, congrats!<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Katangahan 5</span>: (Nagmamadaling bumaba ng Footbridge sa Pasay Rotonda)<br /><br />Limang hakbang mula sa ibaba, doon nagsimula ang kanyang masalimuot na pagkahulog.<br /><br />BAAGAAAAAG!!!!<br /><br />Ending: Buti na lang medyo konti ang audience!<br /><br />------------------------------------------------------<br />Patikim lang ang lahat ng yan. Pero, kahit madapa, madulas, mahulog, matalisod, at bumalentong ako, taas noo pa rin akong tatayo at itatago ang hiya. Ayon nga kay pareng Les Brown:<br /><br />"If you fall, fall on your back. If you can look up, you can get up.</eto></span>"<br /><br /><span class="body">Over-all Moral Lesson: .meron nga ba? parang wala.<br /></span><span class="bodybold"><br /></span></span>ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1025981823511190642.post-60942817202091724662009-10-15T07:06:00.001-07:002009-12-11T22:31:47.724-08:00R18!!!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/StcsjZg1e-I/AAAAAAAAAC0/5SBCHrZpzcs/s1600-h/aneng%5E%5E-0001.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 284px; height: 258px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_azGZbiwZDZY/StcsjZg1e-I/AAAAAAAAAC0/5SBCHrZpzcs/s200/aneng%5E%5E-0001.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5392828065455111138" border="0" /></a>At sa wakas, matapos ang mahigit sampung araw na hindi ako nakakapagpost dito sa walang kakwenta-kwenta kong blog, sino nga ba naman ang makakapagsabi na buhay pa rin ako ngayon matapos ang unit exam sa micro&para.<br /><br />Dahil espesyal itong araw na ito, espesyal din aking ishe-share. naks.<br /><br />Nagising ako kaninang umaga ng 4:30, dahil magrereview ako. Pero syempre, nagising nanaman ako para patayin ang papampam na alarm ng cellphone ko. At gaya ng dati, binalikan ko ulit ang panaginip ko. Matapos ang mahimbing kong pagtulog, napagpasyahan ko na ding tumayo mula sa kama at pumunta sa banyo para maligo. Ngunit dahil may kasabihan nag tayo na "lokohin mo man ang lasing, wag lang ang bagong gising", nagulumihanan ako sa nasaksihan ko.<br />Nakikita mo yang picture na yan? Dahil diyan, nawala ang antok ko. Unang una sa lahat. hindi naman talaga ako takot sa ipis. As in! Hindi ako katulad ng iba na makakita lang eh nagtatatalon na with matching tili pa. Pero ibang klase itong ipis na ito, Nung unang sulyap ko, parang nakakakilabot kasi akala mo <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold; color: rgb(51, 0, 0);">iisang ipis</span> </span>lang yun na madaming paa! Sinubukan kong tapikin ang pinto, aba! gumalaw! at sabay na sabay ang pagkakagalaw! Matapos ang ilang segundo, saka lang naproseso ng aking hypothalamus na hindi iyon iisang ipis lamang! Samakatwid ay dalawa sila!!!! OMG!!! Anak ng! Dahil rated PG masyado ang pinakita nila, nakayanan ko pang kuhanan sila ng litrato.<br />Kayo na ang bahalang humusga sa post ko na ito. ok?<br /><br /><br />Moral Lesson: Huwag magkwan sa banyo.ANENGhttp://www.blogger.com/profile/16723402454296981927noreply@blogger.com0