ITANONG MO KAY ANENG!!! (except financial)

Sabi ni...

...People can hide all things, except two; one, that they are drunk, and two, that they are inLOVE...


Oct 27, 2009

Nanggigil sa Goggles!

Wala akong ginagawa ngayon sa bahay kundi agawin ang kinakain ng kapatid ko na sikat na sikat ngayon sa buong panig ng Pilipinas na kung tawagin ng mga bata ay "yogurt" na lasang acetone na iba't iba ang kulay na nababalot sa plastic tube na maninipis at mahahaba na mabibili sa suking tindahan na pag kinain mo ay parang nakarating ka daw sa heaven. (hahaha. Ito ang pinakamahabang sentence na nagawa ko. tsk) Hindi ko lubos maisip kung bakit mabentang-mabenta iyon, naalala ko pa ang kaklase ko na bumili ng isang balot noon na kinagat ang kalokohan ng tindera na p50 for 50pcs raw.

Tatlong araw na rin ang nakakalipas mula nang sumambulat sa pagmumukha ko ang grade ko na maaaring makita sa website ng school. Lahat ng major ko ay walang tumuntong sa line of 1, lahat dos, 2.25, o 2.50. Ngunit ang nakakatuwa dito, UNO ako sa SWIMMING! Habang sipsip-sipsip ko itong yogurt na ito na nasipsip na ng kapatid ko, naalala ko ang mga masasayang parte ng swimming class namin.

Kapag binibigyan kami ng time magpractice ng instructor namin, kung anu-ano ang naiisip naming pagtripan ng mga felix bakat kong kaibigan. Narito ang video:



May mga panahon naman na halos malunod na kami kakatawa sa mga kaklase naming idol si pacquiao sa paglangoy. Pero minsan ay naging sentro ako ng comedy ng buong klase dahil sa pangyayaring hindi na muling mababago pa. Naaalala ko pa ang mga minutong nakikipaglaban ako sa bawat hampas ng alon sa swimming pool(LOL).

Prelim exam na daw namin iyon at kailangan naming bagtasin ang dalawampu't limang metrong swimming pool sa pamamagitan ng "freestyle". Alphabetically ang paglangoy, kaya siyempre sa dulo ako. Kaunti lang ang nakatapos at marami ang napagtawanan at siyempre kasama din ako sa tumawa. Hindi ko alam na ako rin ay mapagtawanan maya-maya lamang.

Sa wakas, ako na ang lalangoy. Hiniram ko ang GOGGLES ng mahal kong kaklase na naging mitsiya ng aking chuva. Hindi ko naisip na sikipan ang goma, dahil na rin siguro sa kaba. Dahil mas malaki ang head circumference ng hiniraman ko kaysa sakin, nagkasya pa rin pero may kaunting allowance. (gets mo?) Sinenyasan ako ng instructor na simulan ko nang lumangoy. Pagkasipa na pagkasipa ko sa pader ng swimming pool para mag-glide, bumaba sa ilong ko ang pinakamagandang goggles sa balat ng lupa. Hindi ko pwedeng ayusin gamit ang kamay ko dahil lulubog ako. Hindi ko rin pwedeng itigil ang paglangoy dahil bawal ang take two! Habang lumalangoy ako, gustung-gusto ko nang tumawa pero naisip ko na baka maubos ang impok na hangin sa bibig ko. Pinigilan ko na lang ang sarili ko, linangoy ko hanggang sa makakaya ko habang nakasabit sa ilong ko ang goggles na malupet. Pero siyempre hindi ko nakayanan ang pagtawa, itinigil ko ang paglangoy at lahat sila ay mababali na ang panga sa kakatawa. Pati ang instructor ko ay hindi rin napigilang tumawa.

Moral Lesson: Huwag manghiram ng goggles lalo na sa may hydrocephalus.

2 comments:

  1. Wow nman annie, partida, ibg sbhn matangos k at ndi bumaba s bibig m ung goggles..wahahaha

    ReplyDelete
  2. hahahahah!
    di naman.
    pag side view lang. haahaha

    ReplyDelete