Linsyak!! Nakalimutang mag-bra!!! this is it!

Medyo nag-aalangan akong i-post itong entry na ito. Ngunit dahil marami ang masusi at matiyagang nag-abang, fine.(haha) Hindi ko talaga lubos maisip kung bakit ito ang napili kong susunod na entry. Baka kasi isipin niyo na kawalan na ng privacy sa buhay ko ito. (nag-emote ang loka) Pero ayos lang, haha.

---------------------------

Para sa kapakanan ng mambabasa, sisimulan ko na lang sa simula kung ano ang talagang nangyari... Humihingi lang ako ng kaunting empathy(putting oneself in one's shoes). Kung babae ka, isipin mong ikaw ang nasa kalagayan ko, . Pero kung lalaki ka, wag mong isipin iyon.

---------------------------

Kapag maraming bagay ang SABAY-SABAY mong iniisip, sa tingin mo ba, makakagawa ka ng maayos? Sa talang buhay ko, ganyan ang parating scenario. Sa sobrang 'imaginative', nagmimistulang classroom na maingay ang utak ko. Sari-saring bagay na pag di nacontrol ay nakamamatay. Hindi pa sumisikat si Haring araw nang ako'y magising. At madaming plano ang halo-halo sa utak ko.

P.E. uniform(tshirt& joggingpants) ang isusuot ko. Dahil napakamartir ng lola ko na ihanda ang uniform ko, nakaabang agad ang tshirt at jogging pants sa higaan ko.

<*fast forward*>
Nag-suot ng panty..
<*pause*>
<*play*>

Walang kalatoy-latoy ay isinuot ko ang tshirt at pants habang TULALA sa pader. Iniisip ko kasi kung ano mangyayari mamaya. blah.. blah.. blah..

hala sige..
tuloy lang ang scenario sa utak ko.

Ayan nakabihis na ako.
Aalis na sana ako ng bahay ng biglang parang may mighty force na pumipigil sa akin.
<*isip-isip*> Ano ba ang nakalimutan ko? Cellphone? ID? Wallet?
"Wala naman e. Alis na ako.", iyan ang pinakatangang sagot ng hypothalamus ko.

Tuloy-tuloy pa rin ang scenario sa utak ko habang nasa tricycle.
Nang makarating sa jeep, biglang umihip ang hangin. At dahil sa stimulation (hindi yan bastos) na nangyari, saka lamang nag-sink-in sa akin ang nagyari!!!! Sa loob ng tatlong segundo napangiti ako, pero maya-maya, gusto ko nang magsisigaw!!!

"Sa lahat pa ng bagay na pwedeng makalimutan, bakit yun pa!?!", kung nakakapagrebelde lang ang bawat letrang iniisip ng isang tao, marahil matagal ng sabog ang utak ko.

waaaaah!!!
F&^%!!!
ANAK NG!!!
PAKIN S***!!!

Mas masahol pa sa naramdaman ni Katrina Halili ang naramdaman ko.
Kung ikaw ang nasa kalagayan ko, marahil iisipin mong umuwi. Pero hindi ikaw ang nasa kalagayan ko, kaya ako pa rin ang nasunod. Hindi ako pwedeng umuwi! dahil isang oras ang biyahe ko, edi sayang ang oras para bumalik at male-late na ako!!!
Agad kong kinuha ang cellphone ko. At dahil sa adrenaline rush, naitext ko ang tatlong pinakacl0se kong kaklase na kahit nakakahiya, ay iyon na lamang ang tangi kong pwedeng gawin. No choice... Nagreply agad ang dalawa:


"Ay anak ng..!
"baliw!!! hala ka!"
"AMPUTZ!!!"
"Tanga ka ba?
" Naka-drugs ka ba?",

Nakaalis na sila ng bahay kaya hindi nila ako mapahihiraman ng bra. Kaya isa na lang ang pag-asa ko. Ang kaklase kong isa na hindi pa nagrereply.
Halos maiyak na ako sa jeep kakahintay sa reply nya. Sa wakas, nagreply siya. Yey! may magpapahiram sa akin ng ehem.. (nagaalangan isigaw) ng bra!

Pagdating ko sa school, hindi mapigilang tumawa ng buong barkada. Kanina pa nila ako inaabagan na animo'y isang artista.
Nanghiram pa ako ng jacket sa kaklase ko, para may shield. Nang dumating na ang savior ko na dala-dala ang mahiwagang bra, dali-dali akong pumunta ng banyo. Haaaaaaay. Nakahinga din ako ng maluwag.

P.S. Nakalimutan kong picturan ang bra ng klasmeyt ko. Sayang, pang FHM pa naman. Kaya sa internet na lang ako kumuha. ;)


Moral Lesson: Ano sa tingin mo ang moral lesson? Moral nga ba?